Η Μαρίνα Καρπόζηλου μας συστήνει το αγαπημένο της brunch!
Παλιότερα η έννοια του brunch -όπως και οποιασδήποτε άλλης τροφής προηγούταν του μεσημεριανού- ήταν άμεσα συνδεδεμένη στον ουρανίσκο μου αποκλειστικά με το ζυμάρι και τη σοκολάτα: pancakes ή βάφλες, με πραλίνα και φράουλες, κάπου εκεί θα κυμαινόταν η τότε απάντησή μου. Σε καμία περίπτωση δεν έχω αποκηρύξει τα παραπάνω, αντιθέτως, τα στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις. Η αγαπημένη μου όμως επιλογή για brunch που παράγω μόνη μου κινείται το τελευταίο διάστημα σε άλλα μήκη κύματος και μεγάλο ποσοστό σε αυτό έπαιξε όχι τόσο η διατροφική του αξία, αλλά η ευκολία και η ταχύτητα παραγωγής του:
Παίρνω ένα ώριμο αβοκάντο και (αφού προφανώς το κόψω) το αδειάζω με ένα κουτάλι σε βάζο. Προσθέτω λάδι, αλάτι, πιπέρι, λεμόνι και αρχίζω να το πολτοποιώ. Λένε πως ταιριάζει και η μουστάρδα, εμένα με αφήνει αδιάφορη ο συνδυασμός. Στη συνέχεια τηγανίζω δύο αυγά. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να παίξει στο τηγάνι και μπέικον. Όσο τα αυγά τηγανίζονται τελειοποιώ το αβοκάντο και φρυγανίζω δύο φέτες ψωμί. Εντοπίζω οτιδήποτε λαχανικό έχω στο ψυγείο (συνηθέστεροι ύποπτοι: καρότα, ντομάτα, σπανάκι). Απλώνω το αβοκάντο στο ψωμί και τρίβω από πάνω φέτα ή οποιοδήποτε άλλο λευκό τυρί έχω. Προσθέτω τα λαχανικά. Βγάζω τα αυγά. Όλα αυτά τοποθετούνται σε ένα πιάτο. Αν περισσέψει αβοκάντο στο βάζο προσθέτω λίγο ακόμα λάδι από πάνω για προστασία και το τοποθετώ στο ψυγείο.
Χρόνος: ελάχιστος
Λερωμένα σκεύη: ελάχιστα
Περιθώρια λάθους: μηδαμινά
Περιθώρια αυτοσχεδιασμού: άπειρα
*Η Μαρίνα Καρπόζηλου εργάζεται από το 2008 ως δημοσιογράφος σε ψηφιακά και έντυπα Μέσα. Όσα έχει μάθει αυτά τα χρόνια τα κωδικοποίησε σε ένα σεμινάριο με τον ευφάνταστο τίτλο “Δημοσιογραφία & Αρθρογραφία στην πράξη”. Κατά διαστήματα υπήρξε σερβιτόρα, ραδιοφωνική παραγωγός, κειμενογράφος και διαφημίστρια. Προσφάτως και υποψήφια διδάκτορας του τμήματος Δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.. Το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο Ο Ροζ Γάτος.